***
jestem do znikania
chcę niczym świadczyć
niczego wziąć niczego mieć
nikogo zatrzymać
i te żal się Boże podróże
żeby mnie było więcej
żeby mi się dużo widziało
jestem wszystkim czego nie mam
furtką bez ogrodu
***
rozbierz się z Krystyny
z dziecka matki kobiety
lokatorki kochanki turystki żony
zostaje rozbieranie
smugi zrzucanych ubrań
lekkie ruchy, nic więcej
KRYSTYNA MIŁOBĘDZKA – poetka, autorka sztuk teatralnych i prac teoretycznych poświęconych teatrowi dziecka. Debiutowała w roku 1960 cyklem Anaglify, pierwszy tom poetycki Pokrewne wydała w 1970 roku. Opublikowała również: Dom, pokarmy (1975), Wykaz treści (1984), Pamiętam (1992), Imiesłowy (2000), Po krzyku (2004), gubione (2008). Jej sztuki teatralne zostały zebrane w książce Gdzie baba siała mak (2012). Wydała także zbiór szkiców o teatrze dziecka W widnokręgu Odmieńca (2008). Laureatka m.in.: Nagrody im. Barbary Sadowskiej (1992), Nagrody Fundacji Kultury (1993), Nagrody Ministra Kultury (2001), Nagrody Artystycznej Miasta Poznania (2009) oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS za całokształt twórczości. Mieszka w Puszczykowie.
